بنویس ای سنگتراش عاقبت شدم فداش ، بنویس تا بدونه عمرمو دادم براش . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 فکر میکردم که برام یه رفیق و همدمی تو کویر آرزو باران رحمتی

 به گمونم آخر عاشقای عالمی بذار راحتت کنم  ، فکر میکردم آدمی!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

تو روزگار رفته ببین چی سهم ما شد

 از عاشقی تباهی از زندگی مصیبت از دوستی شکستو از سادگی خیانت

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دلم را پیش خود پابند كردی ولی گفتی تو یك دنیای دردی

 غرورم را شكستی بی تفاوت برو فكر كن همیشه خیلی مردی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

امروز با غرورت باز م مرا شکستی با ناز وقهر و کینه مهرم زدل گسستی

 دانی که بی تو هیچم ای ماه بی مروت باشد که بار دیگر قلب مرا شکستی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 شده بازیچه ای قلب صبورم شکستی عاقبت بال غرورم

 به آسانی گذشتی از کنارم مثال دفتری کردی مرورم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

گمانم اشک من پایان ندارد / دل دریادلان سامان ندارد

 بریز اشک صداقت بر نگاهت / که خنده بر لبانم جا ندارد 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

وقت رفتن چشمهایت را تماشا می کنم. غصه هارا می کشم در خویش و حاشا می کنم

 آسمان بغضش شکست از خلوت سنگین من. زیر باران ، خاطراتت را تماشا می کنم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

برای چشمان عاشقت نامه ی پست میکنم / همیشه آن تبسمی که میل توست میکنم 

  غم شکستن من و تو هم تمام میشود / فکر راه را نکن، خودم درست میکنم